Zachowanie zasad:
- montażu, dotyczących ilości i rozmieszczenia punktów mocowań,
- wytycznych dostawcy systemu w zakresie wielkości skrzydeł oraz rozmieszczeń punktów zaryglowań i
- wytycznych dostawcy szyb
- gwarantuje odpowiednią sztywność ram ościeżnic i skrzydeł. Problematyka statyki dotyczy elementów swobodnie podpartych występujących praktycznie w każdym oknie. Elementy swobodnie podparte to w praktyce wszystkie słupki i poprzeczki, łączniki oraz górne poziomy ościeżnicy, nad którymi zamontowane są skrzynki rolet, w oknach dwu i wielodzielnych. Wartości działających na okno sił zależą od prędkości wiatru jakie występują na danym terenie. Zgodnie z normą EN 1991-1-4 "Eurokod 1, Oddziaływania na konstrukcje, Część 1-4: Oddziaływania ogólne, Oddziaływania wiatru", załącznik krajowy NA "Postanowienia krajowe dotyczące oddziaływania wiatru" obszar danego kraju podzielony jest na tzw. "Strefy obciążenia wiatrem". Teren Polski podzielony został na trzy strefy obciążenia wiatrem, co przedstawia rys. 1. W przypadku np. Niemiec podział na strefy wiatrowe obrazuje rys. 2.
Poza strefami obciążenia wiatrem norma EN 1991-1-4 definiuje cztery kategorie terenu, na którym usytuowany jest budynek:
0 – Obszary brzegowe i przybrzeżne wystawione na otwarte morze
I – Jeziora lub tereny płaskie, ¬poziome, o nieznacznej roślinności i bez przeszkód terenowych.
II – Tereny o niskiej roślinności, takiej jak trawa, i o pojedynczych przeszkodach (drzewa, budynki) oddalonych od siebie na odległość równą co najmniej ich 20 wysokościom.
III – Teren regularnie pokryty roślinnością lub budynkami albo o pojedynczych przeszkodach, oddalonych od siebie najwyżej na odległość równą ich 20 wysokościom (takie jak wsie, tereny podmiejskie, stałe lasy).
IV – Tereny, których przynajmniej 15% powierzchni jest pokryte budynkami o średniej wysokości przekraczającej 15m.
Na podstawie powyższych oraz całego szeregu dodatkowych danych można obliczyć ciśnienie jakie wywiera wiatr na okna zamontowane w określonym budynku, usytuowanym w konkretnej strefie obciążenia wiatrem, na terenie o określonej kategorii.
Odporność okien na obciążenie wiatrem wyraża się w klasach, które definiuje norma EN 12210. Zgodnie z nią rozróżnia się sześć klas odporności na wiatr ze względu na ciśnienie i trzy klasy ze względu na ugięcie elementu ramy.
źródło i zdjęcia: aluplast Sp. z o.o.